Hallo allemaal!
We mochten weer aantreden. Tot de nok toe gevuld met (paas)eieren, Matzes enz. Dit keer was ik als één van de laatsten bij het hoofdkwartier. Een enorme groep dames stond al babbelend in afwachting van de training die komen ging. Dit maal geleidt door een nieuwe bendeleider. O help! Popeye was elders in het land.
Het hele spul kwam in beweging en onze nieuwe bendeleider had er de gang goed in. Logisch als je zo lange benen hebt. We waren nog net niet amechtig tijdens de achtervolging.Gezien het feit dat er nog olijk gebabbeld werd, was het nog net te doen.
Tijd voor de eerste oefeningen. De benen werden opgewarmd en de rest wat daar aan vast zit ook. 2 minuten lang, 3 verschillende oefeningen die werden afgewisseld op commando. Van je hela hola hou er de moed maar in.
Hup, tijd om uit te puffen was er niet. Na 2x 2 minuten moesten we, haast op een drafje, achter onze nieuwe bendeleider aan. Het werd een sightseeingtour door ons alom geprezen Almelo. Kuch!
Vervolgens kwamen we bij de kabouterhunebedden. Deze werden gebruikt om oefeningen te doen. Hup hup hup actie dames! Onder het scherp toeziend oog vormden wij een sportief decor. De groep was nog nooit zo groot geweest. Het was bijna een heel bataljon.
Dat bataljon zette koers richting de Gravenallee. Wederom wat oefeningen gedaan. Het zweet moest los komen. Zoals we dat hier zeggen. Nou, dat lukte heel aardig. In het parkje werden diverse spiergroepen wakker gemaakt.
Op naar de laatste locatie. Waren we een bendelid kwijt geraakt. Ze had een hond gezien die haar even enthousiast begroette als zij hem/haar. Hoe hard we ook riepen, hoeveel stokken we ook hebben geworpen het mocht niet baten. Ze had de groep tijdelijk verlaten. Gelukkig is ze goed in de korte sprint dus weldra voegde zij zich weer toe aan ons groepje.
In de zandbak was het tijd voor de volgende ronde. Ik zei wel laatste locatie maar het was de één na laatste locatie. Het verdrongen bergparcours was ik vergeten. Hetgeen dat plaatsvond in de parkeergarage, vlakbij het hoofdkwartier.
Men werd wat vermoeid dus het gekakel werd minder. Onze nieuwe, tijdelijke bendeleider deed een dappere poging om het hele zooitje nog wat op te dwepen alvorens weer naar de praktijk, c.q hoofdkwartier te keren.
Het was al met al een geslaagde training. Volgende ronde is onze vertrouwde bendeleider terug. Dan is het weer aan popeye om de losgeslagen vrouwen in het gareel te houden.
E, bedankt voor je tijd! Was kats mooi ja!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten