Sporten met Eef deel 27

Hallo allemaal,

Ik flaneer momenteel met een stalen helm rond wanneer ik buiten ben. Omdat de mussen uit de dakgoot pleuren. Geniet de één van deze tropische temperaturen, vindt de ander het bloedverziekend heet. Ik behoor tot de laatste doelgroep.


Met de moed der wanhoop mij richting het hoofdkwartier gesleept. Washandjes onder de mem, water mee, wat kon er nu niet misgaan? Enfin, bij het betreden van het pand zag ik dat de wachtkamer was omgetoverd tot iets wat het midden hield van het oefenterrein van een militaire basis en het apenkooien van vroeger. Het feest kon beginnen, team Dopper was present.

Al onze bendeleiders waren niet beschikbaar (blijft u aan de lijn, u wordt zo spoedig mogelijk geholpen!" Niet getreurd, Etienne had iemand geregeld. Meestal zijn dat dan gure types met een lapje voor het oog maar dit was de nieuwste rekruut van de Graven Esch. Een jonge dame die in haar tweede leerjaar zit van de opleiding fysiotherapie.

Nadat zij alles had uitgelegd konden we beginnen. Er was dus een heel parcours uit gezet en die mochten wij met moed, beleid en trouw trotseren. Squads, zwaaien met een gewicht, buikspieren trainen, de supermanpose, gehannes met een bal, beetje rennen, het platte laddertje en iets met hoepels waar je tijdens de, soort van schaarbeweging, in moest gaan staan met één voet. Dat lieve lezers vergt een hoop van je coördinatievermogen.

Zo werkten wij ons kordaat en dapper in het zweet onder de supervisie van onze invaltrainer. Ze gaf tips, aanwijzingen en complimentjes. Want heus, het was best tof maar ook ontzettend warm. Dus werd er heel wat water geslobberd. Etienne kwam bij tijd en wijle even kijken of het hele gebeuren nog in het gareel liep, nou dat deden we hoor.

Op het laatst wel met moeite want de herhalingen werden opgeschroefd. Dan zijn sommige trainingen best zwaar. Op het einde was het tijd om het gestel wat te rekken en te strekken. Dat is voor iemand met mijn spieren iets wat niet zo moeilijk is. Die zijn erg flexibel.

Zo waren wij ernstig verhit na het trainen maar het was wel leuk. Ik ben benieuwd of we de rekruut nog vaker terug gaan zien.

Sporten met Eef 26

Hallo lieve lezers,

Jullie zijn van mij gewend dat mijn blogs over het trainen altijd kolderiek zijn. Vol zelfspot en dat ik ze schrijf om mensen te laten lachen. Humor is voor mij een belangrijk iets. Waar zouden we zijn zonder humor?

Toch betekent dat niet dat het ook zo fleurig er aan toe gaan in mijn leven. Iets meer dan een half jaar terug kwam ik bij Aart terecht. Mijn behandelaar was met vakantie. Dit beviel me wel. Dus vroeg ik of ik mocht blijven plakken. Dit mocht, mits ik weer ging trainen. Niet veel later rolde ik zo in deze groep.

Mensen wat was het eng. De eerste paar keren. Vinden mensen mij niet raar? Autist met ADHD-kenmerken? Zij die je door het sleutelgat kan trekken, ik die nog niet eens door de Botlektunnel past? Mijn fysieke onhandigheid? Ergens kon ik wel huilen. Huilen omdat ik mijn veilige omgeving moest verlaten. De 4 muren, met mijn 2 vogeltjes en verder niemand. Niemand die over mij oordeelde, niemand die mij pijn kon doen.

Toch was het sporten heel leuk. Tot mijn verbazing kon ik best goed meekomen. Was het niet te moeilijk en voelde ik me, als enige niet moeder, best thuis in de wereld van verhalen over sloddervossen, diplomastress, cijfers, ouderavonden en gedoetjes tussen man-vrouw.

Zo kabbelden de weken voorbij. Weken waarin ik 6/8 kilo ben afgevallen. Overigens nog altijd een levende kanonskogel maar soit. Het voelde steeds meer vertrouwd. Het trainen werd niet meer iets wat ik eng vond maar iets wat me helpt in mijn 'herstelproces' betreft mijn depressieklachten. Zo merkte ik dat als je maar lang genoeg volhoudt dingen toch beter gaan. Of lukken. Dat een motorisch onvermogen niet erg is binnen een groep als deze  en wordt geaccepteerd.

Ik zag hoe onze bendeleider zich positief ontwikkelde. Van een wat verlegen jongen tot een stoere knaap die weet wat hij doet. Die de mensen in zijn groep motiveert, steunt en instrueert. Die je het gevoel geeft dat je meetelt, ook al sta je in stand Q te hannesen met een paarse kop van inspanning. Van een wat stillere jongen naar een jongen die met iedereen gezellig babbelt over van alles en nog wat. Die kritisch durft te zijn. Bij wie je niet kan smokkelen.

We kregen er een tweede bendeleider bij. Eentje in de beginfase. Ook een jonge knaap die met een bende losgeslagen vrouwen op pad gaat. Bij wie je ook niet kan smokkelen. Een bendeleider in opleiding. We hebben onze maffiakoning Florianucie en we hebben onze super spits Piedro!

Depressieklachten zijn niet leeftijd geboden. Als je veel hebt meegemaakt dan kan dat ook op 'jonge' leeftijd een rol spelen. Achter een lach kan veel verscholen liggen. Ik ben daarin ervaringsdeskundige. Humor is iets wat me daarin staande houdt. Het is ook iets dat verbindt.

Dus, bij deze even geen explicite uitleg over de training maar even een inter mezzo.

Liefjes, kom gerust bij onze bende. Het is leuk en gezellig.

Sporten met Eef 25

Hallo beste lezers,

Vandaag was het gillend heet. Een LP opgezet van Mary Dresselhuys. Dat kwam zo, ik had een paar van die joekels van bromvliegen in huis. Raam open gezet en daar gingen ze hoor. Heb ze nog vriendelijk nagezwaaid.

Goed, het sporten. We sjouwen met ons allen zo richting de vakantie. Gaat u nog weg? Ik ga naar Barneveld voor het WK kip kluiven dus dan moet je wel top fit zijn. Daar werd vandaag weer aan gewerkt. De platte ladder ging mee, een bal, twee stukken latex en de kegeltjes.

Over ladders gesproken, ik liep laatst onder een ladder van een glazenwasser door. Dat moet je niet doen! Voor je het weet ben je een verzopen kat. Beter verzopen dan bezopen. Volgens mij kunt u van ons sportladdertje nog niet echt goed hoogte krijgen of wel?

Daar had je ons lopen. Een gezellige karavaan op weg naar de eerste ronde. De hellingproef en ren je rot. Het ene duo mocht de hellingproef ondergaan door in kleine trippel pasjes de helling te trotseren en het andere duo holde van kegeltje naar kegeltje.

Daarna wisselen. Om in WK-sferen te blijven. Hierna werden de oefeningen aangepast en waren wij wel opgewarmd. Iet wat buiten adem gingen we verder. Dus introduceerde ik de Beter Ademen met Annemarie methode. Rustig inademen, effe vasthouden en dan weer rustig uitademen. Niet van dat oppervlakkige gedoe.

Lekker wandelen mensen. Waren we opeens een bendelid kwijt. Paniek, paniek! Bleek ze een bekende te zijn tegen gekomen die ze in geen tijden had gezien. Goh, ik kwam onlangs iemand tegen die ik nog nooit had gezien. Gelukkig voegde ze zich snel weer tot de bende van ellende en was het tijd voor de tweede ronde.

U had ons moeten zien mensen. Souplesse, doorzetten, puffen, niet opletten, zweten en onze bendeleider zorgde voor de joie de vivre. Nadat de firma klaag en steun dacht alles gehad te hebben kwam het ergste. Sorry Florianucie we zullen je nooit meer plagen als je hebt verloren met de hockey of dat je goal werd afgekeurd. Volgende keer zullen we je komen aanmoedigen. Als de arbiter jou dan benadeelt roepen we dingen als: schavuit! schobbejak! Heb je twee glazen ogen?

We moesten ons op een soort van bankje opdrukken. 15 keer. Bam bam bam. (nee het is geen 3 uur) daarna een soort oefeningen voor de kipfilet. O mensen. Als je dan denkt dat je onze bendeleider om de tuin kan leiden... dan komt u van een hele koude kermis thuis.

Het was weer ouderwets zweten, gezellig en kletsen. Het was ook een blijde gebeurtenis want we waren 5 minuten over tijd. Oh, ja, oh! Gelukkig hoefden we niet te vrezen voor een prent. Het was geen koopavond. Het water dat ik had meegenomen had ondertussen het kookpunt bereikt maar gelukkig konden we in de praktijk een bekertje ijskoud water tappen.

Volgende week de laatste training van dit seizoen. :( de vakantieperiode breekt aan.

Bedankt voor het lezen