Vanmorgen ging al vroeg de wekker. Huh, wat, is het al ochtend? Ik keek verward en half slaapdronken op mijn telefoon. Ja, het was ochtend. Kon ik nog even snoozen? Ja, dat kon. Rustig wakker worden in een donkere wereld die vandaag ondergedompeld is in grauw weer en miezerregen. Aankleden en op naar Wierden. Tieske ophalen om haar uit te laten. Mijn lieve knuffelhondje.
Ik had het koud en het sluimerde in mijn hoofd. Even aan de frisse lucht met Ties. Ik belde aan, niemand deed open. Is het wel donderdag? Ik hoorde Tieske niet echt blaffen. Ze verscheen ook niet ten tonele. Had ik het tijdstip wel goed? Belde nog een keer aan. Daar verscheen de jongste van dominee en dominee. Ik zei dat ik Tieske kwam uitlaten. Hij haalde Marianne op. Die dacht dat haar man wel beneden was. Haha. Enfin, op pad met Tieske. Naar Nijverdal. In een woonwijk waar een parkje was. Een keer een andere plek dan normaal. Tieske wilde maar één, eeh twee dingen. Terug naar de auto en kaas.
Tieske weer ingeleverd, ze had honger. Kees was weer helemaal in stijl. Bruine trui, daaronder een hippe bloes op een nette spijkerbroek. On fleek, zoals men dat heden ten dage zegt.
Kees en ik zijn het over heel veel zaken roerend eens. Dan zweef je eigenlijk een beetje in elkaars bubbel. Ik hoop nog wel een keer een religieus gesprek aan te gaan met onze dominee. Fine tunen. Hoewel ik uit zijn preken op kan maken dat hij en ik op één lijn zitten Toch ben ik benieuwd naar die onderbelichte hoekjes in zijn zijn als christen. Als dominee.
Het was echt fijn om hem weer te spreken. even bijpraten. Horen hoe het met hem gaat. de dagelijkse beslommeringen bespreken maar ook gewoon mijn ontembare nieuwsgierigheid uiten. Het mag, in een veilige setting. Waarin ik mijzelf kan zijn en kan leren. Luister naar de visie van de dominee over zaken maar ook aan kan kaarten dat ik vodden heb aangevangen. Want ja, Eva is en blijft een onhandig geval dat af en toe weer op de rails gezet moet worden.
Onze dominee heeft daar wel gevoel voor. Het is eigenlijk een beetje een maïzena dominee. Hij zoekt het liefst de verbinding op, of wil deze creëren. Tussen mensen, tussen hem en zijn kerkgangers. Zijn vader was bruggenbouwer. Al die fantastische bruggen die ons land rijk is? Grote kans dat daar ook de hand van de vader van onze dominee in ligt. Onze dominee schept ook bruggen. Alleen zie je die niet, die voel je. Hij wil mensen met elkaar in verbinding brengen maar ook in verbinding met God, met Jezus. Op een totaal ongedwongen manier. Vol van liefde, passie en toewijding. Hij neemt je mee op reis, net zo lang tot je God vindt en als je hem hebt gevonden.... dan leert hij je hoe je God moet lezen, hoe je Jezus moet lezen. Hoe jij je plekje kan vinden binnen de Kapel maar ook binnen de weidsheid van het geloof met haar ongekende liefde en barmhartigheid,
Onze dominee is niet het type dat graag op een voetstuk geplaatst wordt. Complimentje mag, maar dan wel zachtjes fluisterend. Ingetoomd. Vooral niet te frivool. Het was fijn om de dominee weer gesproken te hebben. Te zien hoe het nu met hem gaat na tijden van preekstress. Zo na alle feestdagen pleur je toch wel in een soort kuil. Terwijl voor diverse dominees de veertigdagentijd weer nadert. Wat zal er met de paaskaars gebeuren na Pasen? Dan ontvlamd er een nieuwe.
Het was fijn. Het was ook fijn om Ties weer te zien. Het was ook leuk om Marianne weer even te zien. 17 maart zijn de verkiezingen. Ook over de politiek kunnen onze dominee en ik gedachten uitwisselen zonder dat het uitmondt in gedoe. We zitten qua politiek ook redelijk op één lijn. Qua voetbalploeg 100% maar dat wist u al.
