Op de thee bij de dominee #23

Het was weer tijd voor een 'stichtelijk' woord van de dominee. Hoe schrijf je iets over een precair onderwerp zonder de privacy van de ander te schenden? Dat men wel weet waar het over gaat, zonder dat er teveel in detail wordt getreden? Misschien even bellen met Rutte. Die heeft ook heel veel tekst zonder dat iemand  begrijpt wat hij nou exact bedoelt.

Onze dominee is iemand die ik volledig vertrouw. Zo in je weg naar het geloof, betreft het geloof en het kerkgaan kom je her en der wel vragen tegen. Ook over seksualiteit. Seksualiteit en het geloof maar ook hoe zoiets voor mannen werkt. Ja heus, ik denk soms dat ik overal verstand van heb maar de praktijk wijst iets anders uit. 

Niet dat onze dominee iets zei over zijn slaapkameracrobatiek, eerder over hoe iets over het algemeen werkt bij de man en hoe zich dat kan verhouden ten opzichte van wat er in de bijbel staat. Daarin werd ik wel wat verlegen. Niet dat het niet veilig voelde, integendeel. Eerder in het zo naïef en onwetend zijn. Op een bepaald moment dacht ik wel: hoe kan je zo iets essentieels nou zijn vergeten? Iets dat zo van invloed is op mijn leven en wat ik je recentelijk nog heb verteld? Kaum zu fassen. Neen, een mens kan niet alles onthouden maar dit? Wat ik toch al bijna aan niemand vertel

De koffie was overigens prima de luxe. Lekker bakkie pleur. Hoe ook, ik ben weer een aantal illusies armer. Eva de dromer moet je soms weer even terug op aarde zien te krijgen en weer wat informatie rijker. Ook qua bijbel. Ik weet in elk geval welke passages ik de komende tijd ga lezen. Als ik weer wat ruimte in mijn hoofd heb, dan ga ik me daarmee bezigen. 

Het is wel boeiend hoe de bijbel heel actueel kan zijn, maar ook hopeloos verouderd en daarom qua sommige verhalen misschien wel niet meer zo passend is in het heden. Ik vind het wel leuk om de bijbel beetje bij beetje, met de juiste uitleg te ontdekken. Net als het fenomeen man. Niet dat ik een landelijke enquête houd. Bij onze dominee voelde het veilig en vertrouwd. Natuurlijk gaat er achter de dominee ook een mens schuil en die twee kunnen van elkaar verschillen. Wekt wel de nieuwsgierigheid. Wie is die ander? In hoeverre verschillen die twee van elkaar? Als je als dominee een Citroën DS bent en als mens een Porsche 911 dan valt dat niet echt met elkaar te rijmen, althans voor mij niet. Dan is de enige overeenkomst dat het klassiekers zijn. (ken je klassiekers) 

Onze dominee zou onze dominee niet zijn als hij niet een boekentip voor me had. Dus ook dat ligt nu als leesvoer op het tafeltje. De komende weken hebben we in De Kapel een gastdominee. Een van de gastdominees is geloof ik al eerder voorgegaan. Die naam komt me zo bekend voor. Stel je voor dat het de anti-D66 dominee is. Haha, dan ga ik zeker. Eens horen of die beste man na een jaar van visie is veranderd. 

Enfin, dat was een andere theesessie dan normaal. Verder keurig en respectvol. 

Op de thee bij de dominee #22

 Het is de goede week, ook wel stille week genoemd. Het is zonnig en het is buiten zonovergoten. De lente dient zich aan en dat ruik en voel je. Merk je aan je hormonen. Je merkt aan alles dat er nieuw leven op komst is. Dat er nieuw lieven is ontkiemd. Dat er nieuw leven door de wei huppelt. 

In de goede week maken we ons ook op voor nieuw leven. Het is de week voor Pasen. Een feest met twee kanten. Verraad, vernedering, marteling en uiteindelijk een gruwelijke dood. Jezus in de tuin, die bang was, die huilde die smeekte aan zijn vader om de beker met alle zonden en pijn van de wereld niet te hoeven leegdrinken. Hoe hij slokje bij slokje steeds meer pijn voelde. Steeds meer besefte dat zijn einde nabij was. 

Dat was onder andere waar ik het met Kees over heb gehad. Is het lijden van Jezus het ergste lijden ooit geweest? Moet er geofferd worden zodat God weer van ons houdt omdat we zonden hebben begaan of houdt God van ons ondanks onze zonden? Ingewikkelde kwestie. Wordt er op het expliciete lijden van Jezus niet teveel nadruk gelegd? Los van het feit dat dit heel erg is.

Ik vind he fijn om te luisteren naar de visie van Kees. Soms heb ik wel een andere visie. Dat is logisch. Je kan het nooit altijd met iemand eens zijn. Soms hebben de preken van onze dominee een melancholisch tintje. Of zijn overdenkingen die hij met mij deelt tijdens onze theeleutgesprekjes. Denkrimpel, moeilijk kijken het kenmerkt onze dominee. Onze dominee is een gevoelsmens. Dat merk je aan alles en maakt dat ik me wel veilig bij hem voel. 

Het Paasverhaal bespreken was fijn. Omdat ik het soms nog ingewikkeld vind om het allemaal te begrijpen. Je geeft er ook je eigen interpretatie aan Als aanwaai christen ben je misschien qua heel het geloof en de bijbel erg naïef. Dus ik denk vrij simpel in dat opzicht. Terwijl het ook goed is om er verder over na te denken. Zoals Kees me dat leert tijdens onze gesprekken. Hoezeer ik onze dominee ook vertrouw, qua bijbel en hoe ik over dingen denk ben ik erg onzeker en verlegen. Is het niet stom wat ik vind? Niet lachwekkend? Ik blokkeer altijd een beetje in mij hoofd, 

Voor mij is God liefde, wat Jezus uitdroeg op de wereld. Met een verschrikkelijke afloop. Aan ons om zijn werkt voor te zetten. Dat God ons straft voor onze zonden geloof ik niet. Tevens is er ook een stukje eigen verantwoordelijkheid. Je kan niet iets flikken en denken 'God houdt toch wel van me' Dat is mij te simplistisch. 

Als laatste zijn we nog even de Kapel in geweest om de Paaswake door te nemen. Ik mag tijdens die wake ook iets zeggen. Spannend! Normaliter vierde ik Paasnacht mijn eerste doopverjaardag. Helaas. Ik ben degene die tijdens de wake iets mag zeggen omdat ik de jongste in de Kapel familie ben qua doop. 

Was fijn om even met de dominee te kletsen en dat hij het één en het ander heeft uitgelegd betreft de wake.