Hoooooooooooooooooooooi Rotterdammertje!
Zeau nou we zijn weer een week verder hoor. Heb je de kerstballen al opgediept? Hopelijk laten ze Diewertje Blok onder haar zerk liggen. Met haar gesodemieter omtrent Sinterklaas. Afijn, je merkt het al. Ik ben mopperig. Niet een beetje mopperig maar staatsgevaarlijk, ontoerekeningsvatbaar en waar is de koffie- staatsgevaarlijk
De week begon met ochtendmisselijkheid. Neen, ik ben niet zwanger, ik had iets verkeerds gegeten. Yuk. Pijn, moe er zat geen puf in. Wel in huis bezig geweest en daar orde geschept. Is nu niets meer van te zien. Volgens mij is Irma ook stiekem over de Windmolenbroek getrokken. Toch?
Dinsdag naar meneer Aart geweest. Mijn fysio. Hij heeft me dringend verzocht om te gaan trainen. "Ja meneer!" Voelde wel even vet ongemakkelijk. Iets met comfortzones maar hij 'hep' wel gelijk. Dus ben ik gaan graven in mijn kast om aldaar een shirt en een broekje op te diepen. Mijn sportpatta's zijn nog pleite. Hoe dat nou kan? Ik heb de gave om dingen in het niets te laten verdwijnen.
O, had ik je al verteld dat ik momenteel heel slecht slaap. Het is verschrikkelijk. Ik ben zo ontzettend druk in mijn hoofd dat zelfs een poging om overdag bij te slapen niet lukt.
Woensdag was ik dus weer voor dag en dauw wakker. Zo kwam het dat ik om 07:45 begon aan mijn training in het Polmanstadion. Dat was leuker dan ik dacht. Vooral het zwaaien en sjouwen met gewichten. Gelukkig was het niet zo druk. Uurtje getraind en toen weer naar huis. Ik vond deze week om diverse redenen bijzonder spannend. Er zaten een hoop stressfactoren in.
Donderdag rustig aan gedaan. Nog altijd last van mijn darmen. Begeleiding is geweest en in de avond heb ik naar Cover-up's gekeken. Mensen die een horrortatoeage lieten omtoveren tot iets geweldigs. Ik vind dat zo gaaf. Oja, ook nog gewerkt deze week. Vanavond mag ik weer.
Dit weekend ga ik voor chaos en verderf zorgen. Altijd als ik met de NS reis dan gaat er iets mis. Hopelijk ontaardt het niet in De Punt taferelen. O foei Eef!
Vandaag collecte gelopen. Dat ging niet echt soepeltjes. Nog een hond gevangen. Moet je voorstellen, baasje staat te roepen in de deuropening en ik liep in de stromende regen achter Fikkie aan. Ik vertel je nog wel eens keer hoe het allemaal ging. Feit is wel dat ik het vreselijk eng vind om te collecteren en hierdoor nog meer sociaal onhandig word dan dat ik al ben.
De disco van de buren draait nog als een tierelier. Tot volgende week! We babbelen wel op Feestboek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten