Hallo? Iemand? Kennen jullie mij nog? Uw favoriete, o zo weinig flautteuse pieremegoggel!
Vandaag was ik er helemaal klaar voor om weer te trainen. Bijna een maand niet getraind. Althans, buiten. Binnen wel. 1 week met een flinke verkoudheid in de stee vertoefd, vakantieperiode et cetera.
Daar zat Mien. In de wachtkamer te aanschouwen hoe iemand met moed beleid en trouw zat te breien. Terwijl we gezellig in gesprek waren kwam daar het zonnetje van onze bende bende binnen. Vorige week had haar man mijn nek nog behandeld. Niet veel later kwam bendelid 2 binnen met een knalroze Dopper. Daarover straks meer.
Vandaag gaf onze bendeleider, die overigens onlangs 21 is geworden, (feliciteren kan in de reacties onder dit verslag) het stokje over aan een bendeleider i.o. Dus niet op z'n Floriaans maar ditmaal mocht Pieter het doen. Pieter, zo heet hij toch? #retorischevraag.
Daar gingen we. Op een drafje achter de bendeleiders aan. Druk in gesprek over van alles en nog wat, zoals vrouwen dat kunnen. Wij kunnen nog hele essay's houden over wcpapier en de al dan niet aanwezige goede kwaliteit maar dat terzijde.
We begonnen met hupsen en springen. Onze eigen bendeleider vroeg voorzichtig of ik de juiste broek aan had. Gelukkig wel. Deze hoefde ik niet subtiel vast te zouden om te voorkomen dat ik letterlijk in mijn onderbroek stond. Zou toch een soort van natuurramp zijn.
Nadat we onszelf warm hadden gehupst trok de karavaan de winkelstraten van Almelo in. Angstvallig werd gevraagd of we niet op het plein oefeningen zouden gaan doen. Leek mij nou juist zo enig. Even een show geven, met de pet rond en hup na de training met de hele bende het terras op. Helaas mocht het niet zo zijn.
Dan maar verder marcheren terwijl die Dopper ter sprake kwam en waar je hem het goedkoopst kon kopen, dat het kleurtje zo leuk was en dat ze toch eigenlijk best wel duur zijn. Ja toch, niet dan. Bij de boompjes, bij het stadhuis waar wij normaliter lunches doen, hielden wij ons angstvallig stil. Ja mensen, als je even uit de roulatie bent geweest moet je het weer subtiel opbouwen anders kan je de dag erna de trap niet meer op of af.
Ik sjouwde me ondertussen de pleuris met een bal van 3 kilo. Over het getal 3 gesproken... mijn vader stuurde me, toen ik nog heel klein was, een keer op pad om 3 ons gehakt te halen bij de slager. Ik wist toen nog niet veel van gewichtsmaten af en bestelde per abuis 3 pond !!! gehakt. De slager vroeg of ik dat wel goed had. Niet dus. Ik kan u verzekeren dat wij nog heel lang heel vaak gehakt hebben gegeten.
Pieter had voor ons een buikspierrondo in petto. Dat ging mij voor geen meter goed af. Ach ja, het voelde veilig om af te gaan als een dooie gieter. Na dit spektakel keerden wij om en serveerde onze voetballer Pieter een keeperstraining. Met die bal van 3 kilo. Smiet'n met'n kroam. Terwijl je een squad maakt. (kan IEMAND mij de correcte spelling van het woord squad vertellen?) Dat vond ik ontzettend leuk. Al ben ik een ei in het vangen van laagvliegende objecten. Gelukkig hebben we dit, zonder gewonden tot een goed einde gebracht. Wij kunnen dat.
Hup, door met het trainen van de kuiten. O mensen, ze klapperen niet meer maar staan zo stijf als een lepel in een pan koude snert. Push-ups doen en nog wat oefeningen en toen op een drafje naar ons hoofdkwartier. Ondertussen was de Dopper gered van een mogelijke verdrinkingsdood want hij viel om en rolde weg. Als dat met een vaartje gaat, rolt hij zo de vaart in. Zonde zei ik, "van die 12,50" zei de ander. Ja, wij vullen elkaar wonderbaarlijk goed aan.
Onze terugkomst bij het hoofdkwartier was iet wat tragisch. Onze bendeleider was dus jarig geweest en dat stond niet op de verjaardagskalender van het hoofdkwartier. Arm jong. Dus om dat te compenseren, drop die reacties liefjes. Hij leest de blog ook. Overigens heeft één van onze bendeleden sito presto zijn naam op de kalender geschreven. Ordnung muss sein. Als we dát hadden geweten hadden we allemaal een feesthoedje opgedaan. Ziet u het al voor zich? Niet? Ik wel.
Het was een leuke en fijne training om er weer in te komen. O en onze bendeleider heeft dikke vette karmapunten gescoord want hij vroeg of ik naar de kapper was geweest. Olé santé! Generaliserend gezien, zien mannen nooit dat een vrouw naar de kapper is geweest. Ik ben dus nog niet zeker of het compliment was aan het adres van mijn kapper of niet.
Dat was hem weer voor deze keer!
Lieve groetjes van uw altijd zo charmante verslaggeefster.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten