Liefs uit

Lieve Karin,

Wat ben je toch geweldig wijffie. Je bericht op Facebook, over de gescheurde cape, dat raakte me wel. Wat dapper om het online te gooien. Je hebt zoveel volgers die het lezen. Terecht overigens. Mijn betoog waarom je zo een goede wijkagent bent heb ik al gehouden in een eerder briefje.

Het spijt me te lezen dat mensen je in de steek hebben gelaten. Waarom toch? Omdat je nu even uit de roulatie bent? Is het tegeltjeswijsheid "uit het oog uit het hart" dan toch waar? Een retorische vraag, ik weet het.

Je komt altijd zo sterk over. Zo vol goede moed, zo een dappere strijder. Dat beseffende deed mij vergeten dat ook jij je breekpunt hebt. Dat ook jij lieve mensen om je heen nodig hebt die er voor je zijn. Die je niet vergeten omdat je uit de roulatie bent. Die ook de mens achter het uniform zien.

Uit de talloze reacties kon ik al opmaken dat ik niet de enige ben die er zo over denkt. Gelukkig. Het is best bizar hoe snel iemand vergeten wordt. Hoe mensen je in de steek laten of nog een trap nageven na jaren trouw dienst en loyaliteit. Doe je het daar dan voor? Zou je denken?

Misschien wel niet. Jou kennende ligt jouw hart bij de burger. Bij de veiligheid, bij een veilig en mooi Rotterdam. De stad waar je zo van houdt. O help begin ik er toch weer over.

Neem je rust en de tijd die je nodig hebt om die cape te repareren. Desnoods stuur ik je wel een 'naaisetje' op voor het beginnetje. Je snapt wel wat ik bedoel.

Je mag best boos zijn en/of bedroefd want het is gewoon een grote klotezooi. Iets charmanters kan ik er niet van maken.

In de hoop je toch een glimlach te bezorgen: Ik heb vandaag de vloer geolied. Van de keuken tot het toilet. Ik had zo een bakje met olie. Waar die gevulde pepertjes in zwemmen. Dat wilde ik door de wc gooien. Dus daar ging ze hoor, drup drup drup. Een compleet spoor tot aan de badkamer. Het werd nog net niet gemeld bij het ANP. Spekglad was dat! Dus met de allesreiniger heel de vloer ingespoten en schoongemaakt. O god ik ben zo een handig wezen. Ben al blij dat ik zonder te struikelen in de auto kan stappen.

Lief Roffa-maatje van me, we houden contact. Ik denk aan je. Je bent gewoon een wereldwijf.

Lieve groetjes uit het boerendorp Almelooooo (voor de mensen in Rotterdam dan)