Vandaag werd ik wakker om 04:00. Dat is best vroeg. Zeker wanneer je de nachten ervoor amper hebt geslapen. Door allerlei persoonlijke omstandigheden en gebeurtenissen waaide het niet alleen enorm buiten, het stormde ook in mijn hoofd.
Om 10:00 uur belde ik aan bij de dominee. Tieske begon luid te blaffen. Ik zou mijn lieve harige vriendinnetje weer zien. Daar kwam ze! De schat. Hop naar binnen. Knuffelen met Tieske en de dominee die voor iets te drinken zorgen. Tieske zat er als een circushondje bij. Op haar achterpootjes met haar voorpoten om mijn arm en maar likjes geven.
Het huiswerk was dat ik een gedeelte uit Marcus zou lezen en uit het boekje, dat onze dominee vakkundig had gedoopt met koffie. Je bent dominee of je bent het niet, toch? Enfin, eerst hadden we het over mijn persoonlijke situatie. Daar durf ik tegenover hem wel eerlijk over te zijn. Daar voelt het vertrouwd genoeg voor.
Afijn, Marcus. Ik besprak met Kees wat het nou precies inhoudt om kind van God te zijn. Dat ik het Marcus een bijzonder boek vind. Het gedeelte dat Jezus met Levi en de zondaars gaat eten. Dat Jezus zijn leerlingen en de Schriftgeleerden dat vreemd vonden. Waarom ging Jezus om met mensen die 'onrein' zijn? Niet leven volgens de regeltjes. Terwijl Jezus daar anders over dacht. In de bijbel staat iets als 'een dokter bezoekt geen gezonde mensen, wel zieke!' Ik denk dat Jezus juist deze mensen iets wil leren.
Dat heel de strikte regeltjes voor Jezus niet zo van toepassing waren. Dat het gaat om wat je in je hart meedraagt en dat je het goede wilt doen. Zoals Andreas en Simon, die met hun vissersboten in de weer waren, Levi, allen volgden zij Jezus. Vertrouwden op hem terwijl ze hem niet echt kenden. Lieten gezin achter, het werk. Men bleef zich maar afvragen 'wie is Jezus?' Marcus gaat hier dieper op in. We hebben samen een start gemaakt aan de hoofdstuk. Onze dominee legt het op zijn manier uit. Hoe hij naar de bijbel kijkt. Hij zei ook dat bijna iedereen anders naar de bijbel kijkt. Het is niet de bedoeling dat iedereen op diens eilandje blijft staan, zonder dat er verbinding is met elkaar. Je moet kritisch durven zijn naar elkaar maar ook naar de ander luisteren en accepteren/respecteren dat er mensen zijn met een andere mening dan jij. Die anders in het leven staan. Dat je niet reageert uit boosheid, dat je niet veroordelend bent. Dat is moeilijk, zo zei ik ook tegen Kees.
Onze dominee kwam met het verhaal van de Prisma. Als daar het licht op schijnt heb je allemaal kleurtjes. Zo is het met het geloof ook. Iedereen geeft zijn of haar eigen kleur aan het geloof en als al die kleurtjes samenkomen dan heb je wit. Ik vind het een mooi verhaal en een mooi streven maar of dit ooit gaat lukken is een tweede verhaal. Net als het streven naar vrede, gelijkheid, goede voorzieningen voor iedereen. Zoals drinkwater en zorg. Onze dominee en ik zitten zeer goed op één lijn. Op één dingetje na. Haha. Dat hoort ook zo. Niemand kan het altijd met de ander 100% eens zijn. Dat zou niet goed zijn.
Enfin, je kan goed merken dat Kees ook de lerarenopleiding heeft gedaan want hij kan echt heel goed uitleggen. Dan zijn zaken ook beter te begrijpen. Alleen begreep ik niet zo 1,2,3 waar hij het vandaan haalde dat ik een katholieke achtergrond heb. Ik heb juist helemaal geen kerkelijke achtergrond. Enfin.
We gingen naar de kerk. Mien hier mocht voor de camera verschijnen om te vertellen wat haar binding met de Kapel inhoudt en hoe ze in verbinding bleef met de kerk. O man, ik voor de camera. Echt iets voor mij. Juist niet maar het is voor het goede doel. Dus zo geschiedde. Wel fijn om weer even 'thuis' te zijn. Onze dominee was de cameraman en ik stak van wal. Bij gebrek aan autocue dan maar voorlezen uit mijn eigen boekje. Hihi. Ik vind het niks hoor, zo met mijn ponem voor de camera. Ik had een tekst voorbereid die Kees had beoordeeld en goed had gekeurd. (whoeij)
De dominee was tevreden. Ik een soort van. Zondag mag ik aantreden om 08:15. Dat is wel een beetje vroeg maar men heeft gevraagd of ik wil helpen met het begeleiden van de mensen naar hun plaats in de kerk en het één en het ander moet worden besproken van te voren dus vandaar. Dus daar gaan we! Ik vind het mega spannend maar ook wel een uitdaging. Hoe ook, het was weer een leerzame sessie en ik ben plat geknuffeld door Tieske. Heb nog even de kat een aai kunnen geven en stiekem moeten lachen om het gesnurk van Tieske. De nachtvluchten bij Schiphol zijn er niets bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten