zaterdag 22 juni 2013

Man en Vrouw, Vrouw en Man

Speels bij ik in je oor. Je zit op de veranda een boek te lezen dat je hebt geleend van een vriend. Van één van je vrienden dat het kreeg voor zijn verjaardag maar nooit een boek leest. Je kijkt op, staart me even aan en leest dan verder. Kennelijk is het spannend, boeiend en kan ik je aandacht niet op mijzelf vestigen. Waarom doe ik in ons huishouden de mannendingen en jij de vrouwendingen? Ik vond het altijd reuze aantrekkelijk dat jij met het grootste gemak de stofzuiger pakte, de was deed of een knoop aan mijn broek naaide. Echter dat jij nog geen barbecue goed kan laten verlopen is mij een raadsel. Waar is jou oerdrift naar toe? Ergens zie ik deze rennen langs de boulevard waar allerlei winkeltjes gevestigd zijn en hoor ik hoe je aan mij vraagt of blauw nu wel echt jouw kleur is.

Ik zucht en zet theatraal de koffiezetter aan. Geef mij maar een glas whisky denk ik, maar pak gewoonte getrouw toch twee mokken uit het vergeelde keukenkastje. Je leest nog net niet de Libelle. Wat is dat toch tussen ons? Terwijl ik zwetend op een ladder de dakgoot ontdoe van bladeren en andere rommel sta jij sapjes te maken of ren je door de supermarkt en kom je thuis met te zoete wijn en het verkeerde bier. Je moet er niet aan denken om met je handen in de vieze drab te graaien en speklappen draaien op een rooster, je walgt al van het idee. Ik voel mij juist ontspannen als ik een vuurtje mag stoken, als ik in de kolen blaas en het vuur zie oplaaien. Het voelt geweldig als het sap uit het vlees er voor zorgt dat het vuur sist als een horde boze slangen.

Het is niet dat we niet bij elkaar passen, het is eerder dat bij ons alles anders is dan bij normale koppels. Houdt jij een betoog over het verschil tussen houten en plastieken wasknijpers, kijk ik half verveeld naar een uitzending van Top Gear en neem nog eens een slokje bier. Jij drentelt om mij heen terwijl ik geen vin vervoer. In bed is het eigenlijk al niet anders. Jij ligt als een gewillig iemand op mij te wachten, niets dat uitwijst dat jij ook maar enig jachtinstinct in je hebt. Zelf jou hijgen en kreunen lijkt voorgeprogrammeerd. Alleen jouw zaadlozing kan je niet faken. Kunnen wij vrouwen nog doen alsof we klaarkomen, komen jullie mannen daar onmogelijk mee weg. Je kijkt mij bijna verwijtend aan als ik in jouw hemd en boxer uit de badkamer kom gelopen. Jij draagt het nooit en ik voel mij er, zo in bed, kiplekker in.

Je kan mij aanstaren zonder iets te zeggen en ik vraag mij dan altijd af wat je denkt. Je denkt allicht iets, en aan jouw blik te zien is dat niet veel soeps. Doe ik je tekort? Ik vrees het aller ergste. Toen ik je eens vroeg of je eigenlijk wel van vrouwen hield was je zo beledigd dat je heel de avond Wagner draaide tot de buren kwamen klagen over het lawaai. Had ik toen een gevoelig punt geraakt of had ik zowaar jouw ego geschonden? Je zegt toch zo dikwijls tegen mij dat ik net een vent ben? Omdat ik iets niet kan vinden in de supermarkt, omdat ik geen knopen aan kan naaien en omdat ik altijd links sta bij twee rijstroken voor het verkeerslicht. Jij sluit netjes aan, tokkelt mee met de rest van de zondagsrijders terwijl ik ongedurig word, met mijn lampen knipper of ga zigzaggen wanneer iemand veel te traag rijdt.

Ook nu zit je weer als een wijf de Libelle te lezen. Hoe kom je eigenlijk aan zo een prul? Ik vermoed dat je het hebt gestolen bij de tandarts en hoop van ganse harte dat je het niet hebt gekocht. Getergd sla ik de bladzijdes om van Autoweek, dat ik heb gejat bij de fysiotherapeut. Heus ik houd van je, en zou je ook niet willen missen maar soms mis ik een stukje dierlijkheid, een stukje ruwe diamant. Soms ben je net een wijf. Mijn wijf, maar ik heb liever dat je mijn man bent, mijn vent dat op iet wat onsmakelijke wijze karbonades eet en soms knoeit tijdens het zeiken. Dan weet ik weer dat ik samen ben met een man! Dat je met je hoofd onder de dekens gaat om aan je eigen scheten te ruiken. Dat je in je kruis krabt als je net bent opgestaan. Kan je het voor één keer nalaten om servetten te vouwen? Kan je het voor één keer nalaten de kussentjes recht te leggen op de bank voordat we gaan slapen?

Alsjeblieft?! Want je weet dat ik zielsveel van je houd.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Op de thee bij de dominee #25

 Het is triestig weer. Miezerregen en niet uitgesproken warm. Met de leenauto naar Wierden! Tieske ophalen voor een wandeling en daarna babb...