Het is de goede week, ook wel stille week genoemd. Het is zonnig en het is buiten zonovergoten. De lente dient zich aan en dat ruik en voel je. Merk je aan je hormonen. Je merkt aan alles dat er nieuw leven op komst is. Dat er nieuw lieven is ontkiemd. Dat er nieuw leven door de wei huppelt.
In de goede week maken we ons ook op voor nieuw leven. Het is de week voor Pasen. Een feest met twee kanten. Verraad, vernedering, marteling en uiteindelijk een gruwelijke dood. Jezus in de tuin, die bang was, die huilde die smeekte aan zijn vader om de beker met alle zonden en pijn van de wereld niet te hoeven leegdrinken. Hoe hij slokje bij slokje steeds meer pijn voelde. Steeds meer besefte dat zijn einde nabij was.
Dat was onder andere waar ik het met Kees over heb gehad. Is het lijden van Jezus het ergste lijden ooit geweest? Moet er geofferd worden zodat God weer van ons houdt omdat we zonden hebben begaan of houdt God van ons ondanks onze zonden? Ingewikkelde kwestie. Wordt er op het expliciete lijden van Jezus niet teveel nadruk gelegd? Los van het feit dat dit heel erg is.
Ik vind he fijn om te luisteren naar de visie van Kees. Soms heb ik wel een andere visie. Dat is logisch. Je kan het nooit altijd met iemand eens zijn. Soms hebben de preken van onze dominee een melancholisch tintje. Of zijn overdenkingen die hij met mij deelt tijdens onze theeleutgesprekjes. Denkrimpel, moeilijk kijken het kenmerkt onze dominee. Onze dominee is een gevoelsmens. Dat merk je aan alles en maakt dat ik me wel veilig bij hem voel.
Het Paasverhaal bespreken was fijn. Omdat ik het soms nog ingewikkeld vind om het allemaal te begrijpen. Je geeft er ook je eigen interpretatie aan Als aanwaai christen ben je misschien qua heel het geloof en de bijbel erg naïef. Dus ik denk vrij simpel in dat opzicht. Terwijl het ook goed is om er verder over na te denken. Zoals Kees me dat leert tijdens onze gesprekken. Hoezeer ik onze dominee ook vertrouw, qua bijbel en hoe ik over dingen denk ben ik erg onzeker en verlegen. Is het niet stom wat ik vind? Niet lachwekkend? Ik blokkeer altijd een beetje in mij hoofd,
Voor mij is God liefde, wat Jezus uitdroeg op de wereld. Met een verschrikkelijke afloop. Aan ons om zijn werkt voor te zetten. Dat God ons straft voor onze zonden geloof ik niet. Tevens is er ook een stukje eigen verantwoordelijkheid. Je kan niet iets flikken en denken 'God houdt toch wel van me' Dat is mij te simplistisch.
Als laatste zijn we nog even de Kapel in geweest om de Paaswake door te nemen. Ik mag tijdens die wake ook iets zeggen. Spannend! Normaliter vierde ik Paasnacht mijn eerste doopverjaardag. Helaas. Ik ben degene die tijdens de wake iets mag zeggen omdat ik de jongste in de Kapel familie ben qua doop.
Was fijn om even met de dominee te kletsen en dat hij het één en het ander heeft uitgelegd betreft de wake.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten