Vandaag weer op de thee bij de dominee. Ik was mega nerveus/gespannen. Ik ben echt een stresskip. Onrustig geslapen, buikpijn. Met mij winnen we de oorlog.
Afijn, ditmaal wat minder vragen te beantwoorden. Toch ook nu weer vragen die inzicht geven in je eigen leven. Vragen over licht, over geloofsgemeenschap, over dwaasheid, luisteren, verstandigheid. Over navolging. Allemaal aspecten om over te lezen, want het boekje geeft ook tekst en uitleg en vragen om over na te denken. Antwoord ik hier nou rationeel op of antwoord ik uit mijn hart, uit mijn gevoel?
Afijn, half 12 ging de telefoon. Het ging beginnen. Gelukkig werd er, wat er was geschied meteen uitgesproken. Dat was wel fijn. Konden we ernaar erin vliegen. Het is wel boeiend om te merken hoe de ander ergens instaat maar ook hoe je van de ander iets kan leren. Of handvatten aangereikt te krijgen, tips. Toen we het over het licht hadden, had onze dominee het ook over het boek Johannes. Dat ga ik beslist lezen.
Zo een weg naar het geloof is ook keuzes durven maken. Keuzes die een ander niet zal begrijpen, vreemd zal vinden of domweg niet zal accepteren. Dat is lastig maar uiteindelijk stippel je toch je eigen levenspad uit. Het heeft weinig zin om steeds te doen wat anderen van je verwachten omdat zij vinden dat het zo moet. Omdat zij dat 'normaal' vinden. Terwijl het voor jou wellicht helemaal niet normaal is.
Tijdens het behandelen van de vragen leg je ook een stukje van jezelf bloot. Dat ik geloof ik ook de bedoeling. Daarin kan je laten zien hoe je in het leerproces staat, wat voor jou struikelblokken zijn of wat voor jou ingewikkeld is. Je kan het samen ook hebben over het geloof. Over de bijbel. Hoe interpreteer je wat in de bijbel geschreven staat. Hoe vormt jouw manier van geloven jou als mens.
Dat is allemaal reuze interessant. Nu in tijden van corona krijgt geloven sowieso wel een andere vorm. Al is het enkel omdat je niet naar de kerk kan. Omdat je jouw mede kerkgangers niet meer spreekt. Voor mij was het altijd leuk om mijn buurman voor de dienst even te spreken. De beste man is behoorlijk op leeftijd en ziet mijn telefoon aan voor een navigatiesysteem. Het is altijd even een moment van grapjes maken. Op zo'n typisch oud bollige manier en uiteraard in het Twents.
Het gezamenlijk zingen en bidden. Dat mis je wel wanneer je de dienst louter kan beleven vanachter je beeldscherm. Eigenlijk is er in een relatief korte periode best gebeurd in mijn leven maar gebeurt er ook heel veel in de wereld om ons heen. Hoewel je wereld stil lijkt te staan, gaat ze ook in een sneltreinvaart aan je voorbij. Dat is soms een beetje een vreemde paradox.
Enfin, morgen mag ik weer met de leasehond op pad. Op naar het Notterse Ei. Hopelijk kan ik daar in de omgeving ook even met Ties wandelen. Ben benieuwd of mijn navigatiesysteem het adres überhaupt kan vinden. Bin d'r bang veur. Notter valt overigens onder de gemeente Wierden en is volgens mij een soort buurtschap.
Op naar het volgende huiswerk. O en hoe het er nu uitziet mogen de kerken vanaf 1 juli weer open. Onder strikte voorwaarden. We gaan het zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten