donderdag 3 augustus 2017

Hossen door de bossen

Hey Karin,

Jij denkt nu vast "Hep dat wijffie een carnavalsliedje geschreven joh?" Nee, ten spijt. Ik moest alleen een olijke titel bedenken.

Omdat ik nu her en der verspreid in de week blogs post heb ik besloten één vaste dag in de week te kiezen waarop ik met je mijn week bespreek. Dat wordt dus vrijdag.

Vanmorgen kwam er een servicemonteur van Bosch. Eerder dan gepland dus lagen de vers gewassen beha's nog op de bank. Van die verwassen exemplaren dus charmant is anders. Overigens vind ik het vreselijk, vreemden in mijn huis. De beste man kwam iets vervangen wat mogelijk zou kunnen leiden tot een grote boem! Gezien ik geen behoefte had aan een doorzonwoning was het een nuttige actie.

Rond half 7 vertrokken naar het station. Niet dat Almelo zo groot is maar ik moest mijn kaart nog opwaarderen en de auto parkeren. Op het station kwam ik tot de ontdekking dat ik geen eenheidsworst ben. Ik was echter nog niet zeker of ik mij hier nou gelukkig mee moest prijzen of dat ik huilend buiten de toom viel. Dat ik buiten de toom viel was een feit.

Nadat ik een loei heet saucijzenbroodje naar binnen had gewerkt ging ik op reis naar Enschede. Ik bevond mij in een volstrekt idiote situatie, ik zal hem voor je schetsen. Een man rond de 50 zat openlijk te flirten met een meisje van rond de 20 waar zijn halve trouwboek bij zat. Die ene helft riep telkens "oeh je telefoon gaat, voel hem door mijn tas heen trillen"

In Enschede was het een drukte van belang. Ik zocht Ruud zoals je kon zien op de beelden op Facebook. Helpt reuze, mijn plan van aanpak. Not! Gelukkig vonden we elkaar en konden we richting ons vak sjokken. Nou mop, dit is er één hoor. Een fitnessstadion. Jezus wat moesten wij een graf eind lopen en vervolgens 100 trappen beklimmen. 10 kilo lichter kwam ik boven. (was het maar zo.)

Gesetteld en wel troffen we onder onze stoelen een soort van condooms aan. Die moest je met een rietje opblazen en dan kon je er mee rammen. Tegen elkaar aan wel te verstaan. Dan hoor je een klepperend geluid. Welke idioot dat ooit heeft bedacht, geen idee maar het is wel lachen.

Wedstrijd was een juweeltje. Al heb ik zo dikwijls de wave gedaan dat ik nu nog open- en dichtklap. Ik heb er ook een paar ruw verstoord doordat ik het timingsgevoel van een gemiddelde schoonmoeder heb.

Gelukkig was daar de overwinning en explodeerde het stadion. Men liep te gillen en te schreeuwen alsof ze wereldkampioen waren geworden. De uittocht kon beginnen. Dus weer een kilometer of 10 marcheren. Een vriendin van me stond op me te wachten elders bij het stadion omdat deze tutmeloen niet alleen met de trein terug durfde. Na wat stagnaties haar, en haar gezelschap gevonden.

Vervolgens gingen we in kuddeformatie met de trein terug naar de beschaving. Heet dat het was. Veevervoer. Ik zei nog dat ik een besmet ei naar binnen had gewerkt maar niemand gaf ene shit. Jammer. Anders waren er wellicht een aantal gevlucht.

In Almelo heb ik mijzelf nog nuttig gemaakt. Een vrouw en haar dochtertje stonden hopeloos verloren te wezen want er reden geen bussen meer. Nee goh! Ze moesten naar dezelfde wijk als de mijne dus ik zei "ga maar met mij mee." zo geschiedde. Ben je nu trots op mij? Vast niet want ik heb gekeerd op een plaatst waar dit eigenlijk niet mocht. Mea maxima culpa.

Heb je nog gekeken naar de dames eigenlijk of was de tv in beslag genomen door de mannen? Ik heb je niet meer online gezien. Hopelijk gaat alles goed.

Ik ga zo maar eens doen waar ik over het algemeen goed in ben namelijk slapen.

Tot volgende week vrijdag maar weer. Liefs Eef

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Op de thee bij de dominee #25

 Het is triestig weer. Miezerregen en niet uitgesproken warm. Met de leenauto naar Wierden! Tieske ophalen voor een wandeling en daarna babb...