Weekrapportage

Hallo lieve lezers,

Pfff ik ben echt kapot maar moet vanavond nog een dienst draaien. De late shift en daarna moet ik altijd even weer tot rust komen eer ik kan slapen. Het zal vannacht dus weer een latertje worden.

Deze week is tot nu toe redelijk verlopen. Ik had aardig wat afspraken staat, hetgeen dat voor afleiding zorgde. Er speelt wel het één en ander in mijn hoofd qua gedachtes. Dat heb je kunnen lezen in mijn vorige blog.

Maandag was een absolute baaldag. Ik had heel veel pijn in mijn nek en voelde me ellendig. Onrustig en verdrietig. Heel de dag geslapen en zodoende niet naar de vergadering geweest. Dinsdag was J. Ik zou in de ochtend met iemand naar Enschede gaan maar ik had er geen puf voor en nog altijd deed het gestel pijn. Bijkomend kwaaltje van het vrouwelijk probleem? Ik ben dinsdagavond wel eventjes bij iemand op bezoek geweest die een opdracht voor me heeft voor een mooi project ten behoeve van het KWF. Jeuj daar wil ik natuurlijk wel aan meewerken.

Donderdag op pad om foto's te maken bij zorgboerderij De Piet. Ik was kapot na een korte nacht maar gelukkig was het mooi weer en dan vind ik het minder erg. Het was erg gezellig bij de Piet maar toch vind ik het moeilijk om me ergens te vertonen omdat ik altijd het gevoel heb dat er op een andere manier naar mij gekeken wordt dan naar gewone mensen. Wat ik ook bijzonder vind is dat mensen, zodra ze horen dat ik ASS heb, meteen vragen of ik wel zelfstandig kan wonen. Zucht. Dat stoort me echt mateloos. Alsof je met ASS opeens een volslagen idioot bent.

Vrijdag naar de huisarts voor een verwijsbrief naar Dimence. Althans, dat was de insteek. Frau Dokter stuurde me naar de POH. Pfff. Ik kon er die ochtend om 9 uur terecht. Omdat er een schreeuwkoter in de wachtkamer zat ben ik gevlucht. Heb even wat te drinken gekocht en heb de resterende tijd in mijn auto doorgebracht. Met alle respect, om 08:00 een druk en schreeuwend kind... dat is voor mij een ramp van 12 op de schaal van Richter.

POH lijkt me oké. Ze vond mijn opinie over huisartsen en de GGZ bijzonder interessant en vond het ook belangrijk om mee te nemen tijdens het MDO. We hebben nu het één en het ander afgesproken dus eens zien waar het schip strandt.

Heel de week speelt er al iets door mijn hoofd waarvan ik niet goed weet wat ik er mee moet. Misschien moet ik een zogenoemde kosten- en batenanalyse maken. De voor en tegens tegen elkaar afstrepen. Dit euvel ligt me als een betonblok op mijn maag.

Worstelen met je zelfbeeld is gewoon ontzettend moeilijk. Vooral als je er heilig van overtuigd bent dat je overal te stom voor bent en dat je nergens bij hoort. Nu ben ik niet iemand die met de borst vooruit het "wij gevoel" promoot en hanteert maar toch.... zo een los elementje zijn in een samenleven waarin veel elementen met elkaar samensmelten behalve dat van jou, dat is beslist een naar gevoel.

Dus zo modderen we verder.....

Bedankt voor het lezen!