zondag 14 juni 2015

Twintig

"Trojka hier Trojka daar overal zit paardenhaar"

Een legende is niet meer. Terwijl ik een stapje dichter naar de 30 deed overleed een waar taalkundig en geestig mens.

Als nog twintiger mag een mens zich nog iet wat onvolwassen gedragen. Je zou zeggen dat de mens wijzer werd met de jaren maar ik spuit nog altijd shampoo in mijn neus als ik bij de Kruidvat even aan een flacon wil ruiken. Denk ik een lekker geurtje op te spuiten in de taxfreeshop op een luchthaven, stink ik dermate dat ik zelfs nog een kudde doldrieste bosnegers verjaag. Ik zet de ruitenwissers aan om de sneeuw van mijn vensterglas te verjagen maar laat per abuis de deur open staan waardoor er een soort van lawine toevlucht neemt tot het interieur van mijn vehikel. Eigenlijk blink ik uit in onhandigheid. Zo vulde ik pas geleden een bakje voor ijsblokjes. Bibberend van uiterste concentratie baande ik mij een weg naar het vriesvak om niet op de vloer te knoeien en stoot dan pardoes tegen het deurtje van het vriesvak met een tsunami als gevolg. Eigenlijk is het één van mijn kernkwaliteiten om mijzelf meesterlijk voor schut te zetten en er in veel gevallen zelf nog om te kunnen lachen ook.

Het scheelt dat ik geen koorddanser ben gezien ik regelmatig de draad kwijt ben. Hetgeen wat een koorddanser zich allerminst kan permitteren. Gezien ik ook dikwijls mijn eigen glazen ingooi is het beroep van glazenwasser mij ook niet op  het lijf geschreven. Dit weekend stond ik blakend van elegantie, met een glanzende rooie kop vol zweet met een veel te zwaar en log lijf ongecoördineerd tegen een bokszak te meppen. Hilarisch gegeven daar ik nog geen deuk in een week pakje boter sla. Desondanks deed ik een dappere poging om her en der een mep uit te delen terwijl de ene naar de andere prins charming de revue passeerde.

Pas geleden stond ik in een uiterst diepe overpeinzing te staren naar de pizza's. Keuzes maken het leven dikwijls moeilijk maar maken het af en toe ook weer gemakkelijker. Nu was de keuze tussen salami en champignons niet iets wat mijn leven dermate zou veranderen maar toch... eigenlijk ging mijn voorkeur uit naar de spinazie pizza die uiteraard zich niet in het assortiment bevond. De klanten werden wel overspoeld met rundergehakt, waar ik dan weer nog minstens 5 kilo van in de vriezer heb omdat ik bij elke aanbieding vergeet dat ik de vorige aanbieding heb benut. Je weet wel, van die momenten waarop je denkt... lang leve de kenmerken van ADHD.

Trouwens, pas geleden prijsde ik mij gelukkig dat er kaas lag. Kaas om te proeven. Als een blijde peuter stak ik een stuk in mijn mond en kon wel janken. Mijn smaak pupillen compleet verkracht. Het ergste is dat je dat natuurlijk niet even subtiel uit kan spugen tussen de komkommers en de bloemkolen.

Afijn, als twintiger dwaal ik nog altijd af van het onderwerp. Zo bedenk ik mij nu dat ik morgen niet moet vergeten om sinaasappels te persen en dat ik dadelijk de vandaag geplukte aardbeien koud moet zetten.

Ik wens u allen een goede nachtrust!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Op de thee bij de dominee #25

 Het is triestig weer. Miezerregen en niet uitgesproken warm. Met de leenauto naar Wierden! Tieske ophalen voor een wandeling en daarna babb...