zondag 12 oktober 2014

Keuzes

Keuzes, je maakt ze elke dag. Misschien wel ieder uur. De ene keuze is de andere niet en voor je het weet maak je een keuze die verstrekkende gevolgen heeft. De vraag is of dit een soort van revolutie te noemen is, een leermoment of domweg de verkeerde keuze. Soms moet je er voor kiezen een andere weg in te slaan omdat de weg die je nu bewandeld veilig en vertrouwd is maar je niet brengt waar je eigenlijk naar toe wilt of naar toe moet. Soms is het niet de keuze op zich die het moeilijk maakt maar het gevolg er van. Anderzijds zien anderen die keuze al tijden tegemoet maar voelen zich niet geroepen deze keuze te stimuleren om eerder als spreekwoordelijke knoop te worden doorgehakt.
Soms kan je van te voren de gevolgen van je keuze niet overzien daar je geen invloed hebt op de reactie van de ander. Wat je ook kiest, er is altijd wel een moment waarop je beseft dat je er mensen mogelijk mee kwetst, teleurstelt of het gevoel geeft dat je egoïstisch bent. Jezelf blijven kwellen door die keuze te maken is ook niet goed en stel je de ander dan uit eindelijk ook niet teleur? Soms is de korte pijn beter dan de lange maar blijf je een beetje om de hete pot heen draaien omdat je bang bent voor jezelf te kiezen, omdat je bang bent dat de ander jouw keuze niet begrijpt of omdat je bang bent voor de gevolgen die als doemscenario je denken beheersen, je nachten beheersen en je beperken in het vrij zijn.
Hoe je het ook went of keert... sommige keuzes kennen zowel verliezers als winnaars, zonder dat de winnaar zijn overwinning viert alsof het een topprestatie is. Liever druipt hij af met zijn staart tussen de benen, likt zijn wonden en slaat de nieuwe weg in de hoop daar wel te vinden wat hij zoekt. Is de ene keuze zout in open wonden, is de ander een die op den duur toch de beruchte zoete broodjes uit de oven doet verschijnen. Soms wil je er voor kiezen om stil te staan maar gaat de trein waarin je verankert lijkt te zijn op doldwaze snelheid een kant op die jij niet wilt. Begrip. vrede en harmonie zijn de stations die zonder pardon worden gepasseerd. Je kan slechts naar ze zwaaien, een fractie naar ze kijken om dan tot het besef te komen dat je aan deze moordende snelheid kapot gaat en tijd en rust nodig hebt.
Ook dan moet je een keuze maken en ook dan zullen er mensen zijn die het niet begrijpen, die boos worden en niet wenselijk reageren. Het is de consequentie die je aan moet gaan. Die moet accepteren en die je zal maken tot wat je bent. Ook anderen maken keuzes die jou raken, beschadigen of je juist in je kracht laten staan. De tijd is soms nodig om dit te beseffen en te begrijpen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Op de thee bij de dominee #25

 Het is triestig weer. Miezerregen en niet uitgesproken warm. Met de leenauto naar Wierden! Tieske ophalen voor een wandeling en daarna babb...